Praca Macieja Karpińskiego to zbiór informacji i anegdot o przemyśle teatralnym w Stanach Zjednoczonych, ze szczególnym uwzględnieniem jego aspektu organizacyjno-finansowego. Autor nakreśla mapę nowojorskiej Dzielnicy Teatralnej, przedstawia różnice między Broadwayem a off-Broadwayem i wyjaśnia, jakie wymogi – oprócz położenia geograficznego – musi spełniać budynek, aby zostać wliczonym w poczet „teatrów Broadwayu”. Zgodnie z zaczerpniętym od Francisa Fergussona schematem, Karpiński opisuje poszczególne części broadwayowskiego systemu naczyń połączonych: producentów, autorów, wykonawców i recenzentów. Choć nie jest to książka wyłącznie o teatrze muzycznym, autor poświęca sporo uwagi musicalom. A przede wszystkim jednemu: A Chorus Line, który w chwili, gdy książka powstała, pobił właśnie rekord najdłużej granego broadwayowskiego spektaklu w dziejach.
Życie i śmierć na Broadwayu nie jest ani lekturą łatwą, ani dla każdego. Autor wprowadza wiele wątków, zaś wywody na temat teatru komercyjnego przeplata ze szkicami dotyczącymi nurtu eksperymentalnego i kontestującego. Wprawdzie książka ta nie jest przeznaczona w pierwszej kolejności dla miłośników musicali, lecz powinien po nią sięgnąć każdy dociekliwy widz, aby wyjść na chwilę poza sferę rozważań czysto estetycznych i poznać społeczno-biznesowe realia, w jakich rodzą się (a czasem i umierają) zachodnie musicale.
Maciej Karpiński
Życie i śmierć na Broadwayu: Szkice o współczesnym teatrze amerykańskim
Wydawnictwa Artystyczne i Filmowe
Warszawa 1990
Wydanie I, nakład 4700+300 egz.
ISBN: 83-221-0527-4
216 stron, brak ilustracji
Oprawa miękka
20,5 cm × 14,2 cm
Spis treści
Wstęp — 5
„Wielka Biała Droga” — 24
Porozmawiajmy o pieniądzach — 75
Anatomia musicalu — 99
Śmierć na Broadwayu — 121
Rozdroże — 150
Bohaterowie są zmęczeni — 159
Daleko od Broadwayu — 185
Epilog — 208
Bibliografia — 212